يكي از اشتباهاتي آن به كه دچار هستيم، عدم تشخيص مرَض از عرَض است؛ مرض يك بيماري است كه شايد معنوي يا و مادي باشد !
و عرَض، علائم و نشانه هاي يك بيماري است در كه اثر ايجاد مريضي اين نشانه ها بروز مي يابند، پس وقتي ما مي خواهيم مريضي اي را
علاج كنيم بايد به مرض بپردازيم نه اعراض و علائم

به عنوان مثال در : صورتي ما كه انسان هايي با تقوا بوده بر و ايمان مان محافظت كنيم، دشمن خارجي با مكر و نيرنگ خود نمي تواند ما به
آسيبي برساند و نيرنگ دشمنان مرضي نيست كه ايمان و اسلام را ضعيف كرده باشد ! بلكه علّت و سبب ضعف ما چيز ديگري است

شكيبايي و صبر كنيد و تقوا داشته باشيد، حيله گري آنان [ يعني دشمنان به ] شما زياني نمي رساند .»
بعضي مرض و علّت ضعف هاي را، ما حاكمان بد مي دانند، و اشتباهات خودشان بر را دوش حكّام مي اندازند؛ ولي اين هم نمي تواند مرض

است كه ! مي فرمايد :

باشد بلكه عرَض است و ،! تسلّط حكّامِ به بد علّت دوري از ما فرمايشات االله ـ
بِما كَانوا يكْسِبونَ (انعام : 129 و« :) اين گونه برخي از ستمكاران به را سبب آنچه انجام مي دادند ياور و سرپرست برخي ديگر از[
ستمكاران ] گردانيده ايم .»
برخي ديگر، مرض در را عدم اتّحاد ما مسلمانان با يك ديگر مي دانند، و اين هم باز عرض است نه مرض ،!! زيرا افزايش تعداد با عدم
و التزام وپايبندي به دين نيز سودي ندارد، ما و نبايد واقعه ي حنين را فراموش كنيم، آن وقتي كه شمار زيادي مسلمان شده بودند در و

مي فرمايد:

جنگ حنين در صف مسلمانان بودند و سودي به اسلام نرساندند االله ؛! ـ
شيئًا(توبه : « :)25 آنگاه در كه جنگ حنين كه فزوني خودتان به را شما شگفت آورد [ آن ولي لشكر زياد ] سودي به حالتان نداشت .»!
آري !! علّت اصلي ضعف هايمان خودمان هستيم و مشكل از ماست نه ! ديگران و ! مرض حقيقي؛ گناهان ماست در كه آنها غرق هستيم؛ االله
لآ( عمران : :)65

مي فرمايد:
ـ
آيا هنگامي كه مصيبتي [ منظور در جنگ احد به ] شما رسيد در حالي دو كه برابر آن مصيبت به را كافران رسانده بوديد [ منظور در جنگ
»
بدر ،] گفتيد : اين مصيبت از كجاست؟ بگو : آن مصيبت از جانب خودتان است [ ! يعني از نافرماني و سرپيچي ،!] بي گمان بر االله هر چيز
تواناست .»!
پس تنها راه نجات، رجوع به قرآن و سنت و عمل به آنهاست و ! افزايش تعداد مسلمانان بدون التزام و پايبندي به دين دردي را علاج
نمي كند، بلكه شايد مرض را بيشتر افزايش دهد

يكي از بزرگ ترين مشكلاتي به آن در ما كه سر مي بريم اين است ما كه براي تجويز كارهاي مان دنبال روزنه اي در دين هستيم تا بتوانيم
خود از را التزام به دين آزاد كنيم و ،!! همچنين افرادي ديگر براي مصلحت حزب يا و جماعت خود و افزايش تعدادشان دنبال اين بوده اند
بر كه افراد خود آسان بگيرند تا بيشتر به آنان جذب شوند در و ! مقابل با كساني با كه در آنها فتاواي شان مخالف بوده اند برخورد كرده و
به آنها تهمت سخت گيري و تندي مي زنند !!

آيا انسان منصفي مي تواند اين ادعا را بكند كه تمسك و پايبندي به قرآن و سنّت، سخت گيري و تندروي و تشدد در دين است؟ !
پاسخ : !خير زيرا ممكن است كه مسخره كردن شخصي كه يك شعيره ي ديني با را دليل از قرآن و سنت انجام مي دهد، سبب شود كه آيات
و دلايلي در كه سنت آمده است زير سؤال بروند آن و مسخره به دين برگردد در و نتيجه ما ايمان خود از را دست بدهيم؛ همان طور كه

مجرِمين)-
توبه : -65( : » 66 اگر از آنان بپرسي [ چرا مسخره كرده ايد؟ ] مي گويند ما : حرف

مي زديم و شوخي و بازي مي كرديم بگو : و االله آيا آيات و او پيامبرش را مسخره مي كرديد؟ ع * ذر نياوريد، به راستي شما پس از
ايمان تان كافر شده ايد، اگر برخي از را شما عفو كنيم گروهي ديگر به را سبب آنكه گناهكار بودند عذاب مي دهيم .»

برخي گويند : كه شما ادعا داريد نسبت به قرآن و سنّت پايبند هستيد، فقط ظاهر و قشر يا پوسته را گرفته ايد و باطن و لب يا هسته را
رها كرده ايد ؟؛! آيا درست است كه دين را تقسم به پوسته و هسته كنيم؟ و آيا گردو اي بودن پوسته، هسته و آن مغز سالم مي ماند؟ !
براي بندگانش انتخاب كرده براي مصلحت خودشان بوده و كامل و شامل براي تمامي عصور

بدون هيچ شك و ترديدي ديني االله كه ـ

چيزي را تشريع كه كند

براي بندگانش محترم است و ممكن نيست االله ـ

است و ،! تمامي دين اسلام به علّت انتخاب از آن طرف االله ـ
آن در سودي براي بندگان نباشد و ،! آنان كه چنين اتهامي به مخالفين خود وارد مي كنند و مي گويند : شما سطحي نگر هستيد؛ اين چنين

وارد كرده اند و گفته اند :

و اصحابشي

علماي اهل سنت و جماعت هيچ اختلافي در اين ندارند كه اگر حديث از لحاظ اسناد صحيح باشد بايد در حلال و حرام آن از پيروي
كنيم در و مطلب بعدي دلايلي از قرآن كه دلالت بر واجب بودن پيروي از قرآن و سنت دارند آن به اشاره داشته ام .!
يكي از مسايلي در كه سنت حكم حرام بودن آن آمده است شنيدن آهنگ و موسيقي است از و جمله احاديثي كه دلالت بر حرام بودن آن
دارد؛ حديثي است كه امام بخاري در كتاب صحيحش روايت كرده است !
ولي اين حكم را خيلي ها نپسنديده و دنبال بهانه هايي بوده اند از تا اين حكم شرعي فرار كنند و گويند : معقول نيست با ما كه انتشار
لَا قُلْ موسيقي

 در این کتاب به طور تفصیل پاسخ کسانی که بر تحریم موسیقی اعتراض دارند داده می شون